Aleksandryt został odkryty stosunkowo niedawno, zaledwie jakieś dwa wieki temu. Biżuteria z tym kryształem świetnie prezentuje się zarówno w złocie, jak i srebrze. Jako skamielina rzadko występuje w naturze, dlatego kryształ jest bardzo drogi i wyjątkowy.

Aleksandryt: wyjątkowy kamień szlachetny

Wszystkie kamienie szlachetne, w tym aleksandryt, mają swoją historię. Aleksandryt został po raz pierwszy odkryty i opisany w 1832 roku. Archeolog Lew Pietrowski zbadał cechy i właściwości tego minerału. Kiedy przyszły rosyjski monarcha Aleksander II skończył 16 lat, ten wyjątkowy kamień został mu podarowany w prezencie. I od tego momentu klejnot zaczął nosić imię aleksandryt na cześć rosyjskiego cara. Cesarzowi kamień bardzo się spodobał. W przyszłości na wszystkich ważnych wydarzeniach zawsze pojawiał się w biżuterii z aleksandrytem. Plotka głosi, że to pierścionek z aleksandrytem wielokrotnie ratował królowi życie. Jednak pewnego niefortunnego dnia nie włożył talizmanu i zmarł. Od tego momentu wiara w magiczne właściwości aleksandrytu tylko się umocniła.

Kryształ był bardzo popularny wśród najwyższej szlachty dworskiej. Ze względu na wysoki koszt klejnotu tylko bogaci ludzie mogli sobie pozwolić na taką ozdobę, więc kryształ otrzymał drugie imię — kamień cesarski (królewski). W czasie I wojny światowej magiczne właściwości kamienia zaczęły nabierać negatywnego charakteru. Zginęło wiele osób, w tym z rodzin szlacheckich, którzy mieli talizmany, aleksandrytową biżuterię. Minerał zaczęto nazywać „kamieniem wdowy”.

Naturalny kryształ jest bardzo rzadki w przyrodzie. Dostawcami tych kamieni szlachetnych na rynek światowy są: Indie, Brazylia, Birma, Madagaskar i kilka innych małych państw Azji i Afryki.

Aleksandryt to rodzaj chryzoberylu. Uderzająca jest jego unikalna właściwość, zmiany koloru w zależności od pory dnia lub kąta padania światła. W świetle dziennym ma niebiesko-zielony odcień, w świetle sztucznym zmienia kolor na czerwony, a nawet fioletowy. W innej perspektywie klejnot może nabrać ciemnoniebieskiego, fioletowego odcienia, a czasem błyszczy żółtym lub brązowym kolorem. Ten efekt kameleona ma wielką wartość w biżuterii. Ponieważ naturalny aleksandryt jest rzadki i bardzo drogi, naukowcy znaleźli sposób na sztuczne wytworzenie tego minerału.

Z wyglądu i z racji swojego piękna, przezroczystości, połysku i nasycenie kolorów, sztuczny aleksandryt w niczym nie ustępuje naturalnemu. Ze względu na właściwość zmiany koloru — kryształ może chronić Bliźnięta. Biżuterię z aleksandrytem mogą nosić Wodnik, Waga, Baran, Ryby, Skorpiony.

Pierścionek z aleksandrytem: propozycje

Aleksandryt idealnie nadaje się do tworzenia biżuterii. Pierścionki z klejnotem wyglądają szykownie i majestatycznie. Duże kryształy są rzadko używane w biżuterii. Cenne duże okazy trafiają głównie do państwowych muzeów kamieni szlachetnych lub do bogatych kolekcji prywatnych. Jubilerzy uwielbiają łączyć aleksandryt z diamentami. Te klejnoty są ze sobą w doskonałej harmonii, wzmacniając wzajemnie swój blask i wielkość. Ekskluzywne wstawki oprawione w złoto sprawiają, że biżuteria ma dosłownie królewski wygląd. Aleksandryt sprawdza się też w otoczeniu pereł. Delikatna gra pereł tylko podkreśla bogactwo koloru i olśniewający połysk drogocennego kryształu. Łatwo jest dbać o biżuterie z aleksandrytem. Kryształ jest dość mocny i wytrzymały. Przez długi czas nie traci swojego pierwotnego wyglądu, połysku i połysku. Czasami wystarczy przetrzeć go aksamitną szmatką i przechowywać w osobnym pudełku.

Pod koniec XX wieku naukowcom ze Stanów Zjednoczonych udało się po raz pierwszy uzyskać sztuczne aleksandryty, których nie można było odróżnić od naturalnych nawet w warunkach laboratoryjnych. Pierwsza partia takich minerałów nie została zidentyfikowana jako syntetyczna i trafiła na rynek światowy, gdzie była mieszana z kamieniami naturalnymi.